قَدرِ گُل

به گل ها سپرده ام؛

گفتمشان:

هر کسی قَدر گُل نداند 

یادش بدهند

و ندارد 

خاکش 

 

گل های افسرده به معنی این امور،

گُل ندادند گویی دیگر گُل نبودند..

عرض کردم:

گُل 

آب

گِل 

خار 

برگ 

زندگانی زیستن 

با خوب و بد می طلبد 

اجرش پیش خُدا محفوظ 

او نگهبان

تمام 

موارد فوقست 

و اگر به او سپرده شود 

حتما گُل های بیشتری 

خواهد ساخت

زمین گُلباران میشود هرچند که گُلها را میشکنند..