قصه ام را تو آغازی
و من
تایپش میکنم
وظیفه ست!
تو آغازی که با تو بی انتهاست زندگی
حتی که مرگ هم حق باشد..
و من پایان این قصه را نمینویسم،
که نوشته شده است..
در دلی که برای هم میماند
بگذریم..
ترجمه ندارد قصه ایی که خودت میدانی..
تایپی که من کاره ایی نیستم جز چیدن حروفی که
دلمان نمیاید تایپ کنیم و به آخر برسد..
به خدا میسپاریم پایان این قصه ی بی پایان را...
فقط به رسم یادگار..
سر فصل این نوشتن
مینویسم
قصه ایی را که بین من و تو مشترک بود..
دوستت دارم
نقطه .
- ۹۷/۰۸/۰۱