وضو گرفتم
تکه ای پارچه برداشتم..
دوختم
اسمش روبند است
#روبند
#میگویند لباس عفاف است
رو را می پوشاند
از تاریکی..
از نگاه هرز
و رویم را میگشاید به نور..
به فاطمه بودن
فاطمهء (زهرا)،مرا تبرک این صفت میکند..
من می دوختم آن پارچه ی کوچک را..
اما
فاطمه س
دوخته آنرا
کاب بر صورتم..
تا تاریکی،
به نورِ دُخترانه ام.. سرایت نکند
و نور زیر آن تکه پارچه بدرخشد مرا..
نور فاطمگی
#دُختری..
تا وضو ام، هر بار که میپوشم این لباس را..مسح دست دوخته ی مادرم باشد..
آن پارچه ی کوچک دستدوز مادر
میبندم و
رو میگیرم
مسح میکنم بنور (زهرا)یی، تا تبرک این صفت باشم ان شاء اللّٰه..
#تا زهرایی زندگی کنم#دُختری کنم برای مادرم#زهراوار
دست دوخته ایی که یک تکه پارچه نیست
دست مادریست نوازشگر دخترش..
- ۹۷/۱۰/۲۹