عکس چای و صندلی

چای نمی نوشم 

دیگر جلوی خودم صندلیِ خالی نمیگذرام..

 

تویِ گلدانِ رویِ میز یک گُل آبی و قرمز نمیگذارم 

 

تنها مینشینم 

جای هیچکس را خالی نمیکنم....

دلتنگی را به رُخ  فنجان نمی آورم 

چای نمی نوشم 

تا به فنجانِ چایم فوت کنم.. 

مکروه است.. 

 

 

دلتنگی را در دلم میدارم.. 

جا خالی کردن لازم نیست..

دیگر لزومی برای عکس گرفتن با چای و صندلی نیست تا بفهمد جایش چقدر خالی است.. 

 

 

چای هم که مینوشم دلم آرام نمیشود..

 

 

فوت نمیکنم.. 

دلم را..

مکروه است.. 

دلتنگی را با دلتنگی مینوشم..