گفتگویی مفید!

دل پرسید چرا عاشق نمیشوی ای مدعی عشق

عقل گفتش به تمنّا رسیده ام... 

دل باز پرسید چه نسبتی ست مگر،میان عقل و عشق 

عقل گفت که عشق قبل رسیدن بتو 

از من گذشته است..

باز پرسید اینهمه مدعی 

که فراق میطلبند ز عشق کیستند؟ 

گفت عقل:

بین هوا و هوس، گهگاه حس دوست داشتن هم دارند..

عقل آمد جدا شود ز دل و

دل به تمنّا اوفتاد 

عقل اجازه خواست که برود 

تا عشق هیچگاه از او 

سقوط نکند

دل دلش نیامد از عقل جدا شود

عقل به عقل افتاد و خودش را به خواب زد

دل فکر کرد عقل از کار افتاد

عقلی که چنین عقلی دارد باید عاشق باشد!