سفر خاک

جز غبار از سـ؋ـر خاڪ ݼـہ حاصل ڪرבیܩ

سـ؋ـر آن بوב کـہ ما בر قـבم בل کرـבیمღ

 

ـבامن کعبـہ چـہ گرـב از رُخ ما پاک کنـב؟

ما کـہ هر گام בرین راـہ בو منزل کرـבیم↻

ܩحܩבعلے صائب تبریزے

.

موشک کاهی

یک تا زدند 

دوباره یک تای دیگر

 

گفتند موشک درست میکنند از کاغذ،

موشک درست کردند پروازش دادند

آنوقت که اوفتاد 

 

لگدی زدند و رفتند...

 

هواپیما که سقوط کرد

انداختشان...

بد کرد که انتقام گرفت

اما انتقام یک بد دیگر

اگر به انتقام گرفتن باشد دیگر چیزی نمیماند که خوب باشد

اگر انتقام سادگی و خوبیت را میگیری

اول از خودت بگیر که بد کردی با خودت

یک مقوا هرگز تا نمیخورد

اما کاغذها را مچاله میکنند با هر نقطه ی سیاهی که خودشان زدند!

دفتر جانت را که به روی هرکه وا میکنی

با کاغذهای باطله امتحانش کن!

هر آنچه از تو میخواند می داند و بر تو مینویسد

انتقام زیادی خوب بودن است

برای آنان که فرق خوب و بد بودن را نمیدانند

و هرجا دفتری وا باشد

کاغذ میکَنند

آبی برایشان گرم شود

دَبه دَبه پُر میکنند

...

بَد نباش

اما برای همه لازم نیست خوب باشی

خوب باش اما خوبی با حماقت فرق دارد

حتی اگر خوبی میکنی و منتظر پاداشی

یا پشیمان میشوی

یا منت میگذاری

یا چهارجا پُز خوبیت را میدهی

خدایی تو دیگر کی هستی؟؟

خوب کی بودی تو؟

جون خودت!

دفترت را ببند هرکه سواد خواندن دارد که هرکتابی نمیخواند شاید هم نمیفهمد!

نگه

سراسیمه به سمت نور می دوم

دورادورم پرتگاهی از جنس تاریکی

نور میبینم..

هرچه میروم نمیرسم

سراسیمه تر میشوم

امّا به سرعت نور ایمان دارم 

من نوری مببینم 

از دووووووور

امّا بازتابش پیداست

سراسیمه تر می شوم 

به تو می رسم 

مرا نگهَم دار

_ خُدا  _

تیمار

باید تیمار دو دل باشم اینروزها 

و چیست؟

تیمار چشم بیماری

که انتظار میگِرْیَد 

به غربت شب های پاییز 

در اتهام سخت تنهاییِ زمستانی

چشمان به سیاهی رفته ام

از ریزش دار و ندار درختان

خواب میرود تا بهار

از فصل دلتنگی برای شکوه عاشقی

که فرق طلوع و غروب 

برای آن آمدن و نیامدن توست

پس از هر نگاهی که تو را میجوید

که هر فصلش خاطره ایست

می آید و می رود

می آید و دودل میشود

می رود و دل دل میکند

دلی که عاشق است

تیمار هر دو دل است

عشق اگر ماندنی باشد می آید 

چون دور نمیرود

تیمار کدام دل باشم اگر عاشق ندیدم؟

باید یک چیزهایی را برای همه تفهیم کنم که چیست

دلی که از بیماریِ خود به تیماری روی آورده.

قصه ی ابدی

یکی بود یکی نبود غیر از خُدا هیچکس نبود

قصّه ی عاشقی اینگونه بود

...  

و سالها انتظار نمیخواست

 

عِشق راستین یک انتظار ابدی می خواهد 

که ته نگیرد 

بجوش و خروش آید 

 

و بعد از پژمردن دِل 

نو شود دِل 

و شکوفه زندگانی بزند، گلهای سرخ آتشی را

گلهایی که هرگز نمی پژمرَد 

آدمهایی که همیشه برای هم صبر کنند

با هم پژمرده شوند هم

ورد عاشقی در هم بخوانند

و زنده کنند مُرده ی درون هم را

و حیرت جهانیان را به تماشا وادارد این قصه ی دو عاشق.

قصّه ی عاشقی پایان ندارد 

انتظارهایش صبوریهایش طولانی تر می شوند فقط چون عاشقی تا وقتی ادامه دارد قصه برای گفتن دارد و اگر عاشقی باشد نه چیزدیگر عشق منتهی بینهایتیست تا خدا..

به اتفاق بهار

بَهارْ 

خیالاتی بود 

که به اتفاق هم

آنرا به واقعیت تبدیل کردیم 

و نگران نشدیم همیشه بهار نباشد

زمستان و پاییز های سوزناکی گذراندیم و دوباره در راه داریم

..

ما فهمیدیم با عشق ممکن است در زمستان و پاییزها هم بماند بهارها 

ان شاء اللّٰه

جایَت

جای خالی یت تنگ می شود.             --> در دل.

و نیمکت خجالت می کشد.                -->از شکستن.

جای َت پُر شده!                            -->پُر از دلتنگی. 

نیمکت لَق میزند.                           -->از سنگینی.

گُلی بدستم داده ایی.                    -->که هنوز عطر تو را دارد.

دلم تنگ نمیشود.                          -->جای عشق را با عشق پُر میکنم.

گُلی دلم را خوشبو میکند.             -->که به شکستن عادت دارد.

تاریک تر از سایه ها

لطفاااا 

پُشتهـ خودت نمان!

خودت را بیرون بکش 

از زیر سایه ای غُبارآلود!

سِرّ

شاید سِر اینست

بحث تقدیر خُدا نیست اصلن

 

سِرّ عاشقی 

 

(عشق)     خُداست آخر 

باید پاک شد 

تا... عاشق

و همانچه که فرمود

زنان پاک برای مردان پاک و مردان پاک برای زنان پاک و...

عِطر نرگس

همه هستند فقط عِطر گُل نرگس نیست

و این 

یعنی هیچکسی اینجا نیست

اللّٰهم عجّل فرج