باش
که عشق برای هردویمان رَمَق زندگیست
و نگاه ؛ مُسَکَّن دردهای نگفته مان
حروف دوس ت ت دارم را آرام بِشُمار
تعریف ش کن در ناخودآگاه ذهن پرسودا
ای خُدای ناخدای
باش تا بی انتهای خُدا
و راز بگشا از عشق اسرارآمیزِ دلی،
حقا که خُدا یی زمینم بر تو روا...
که در دل این زمین
عشق برویانیم
به حرمت تقدس نزول عشق
در این برهوت آباد.
- ۹۶/۱۲/۲۸
زیبا بود
درود بر شما